Taupo

Hello!
Verleden keer waren we nog vergeten te vermelden dat er tijdens t raften een celebrity mee deed! Degenen die naar 'Lost' kijken zullen haar wel kennen: Michelle, beter bekend als Ana-Lucia! Blijkbaar is ze in Wellington ne film aan het opnemen met de regisseur van Titanic!

Onze laatste avond in Rotorua was wel okidoki! We zaten lekker te relaxen in de hot pool van t hostel, toen er ne Kiwi bij ons kwam zitten, ene Marc. Hebben daar de hele avond weetjes over Belgie en NZ mee uitgewisseld, en toen na 2u30 in het warme water de bar al gesloten bleek te zijn, hebben we ons dan maar op Marcs kamer gezet, en pintjes gedronken (hij had blijkbaar ne hele voorraad, t was wel Hollandia) en naar jaren '80 muziek geluisterd: ideaal!
De volgende dag, op weg naar Taupo (slechts 80km verder, Jan was dus content dat hij niet ver moest rijden), gestopt bij het Wai-o-Tapu park, nog maar eens een park met thermische activiteit. Maar daar hebben we wel de Lady Knox geiser aan het werk gezien. Om 10u15 gooien ze elke dag wat zeep in de geiser, en dan begint die te spuiten, tot 15m hoog, en dat wilden we wel eens zien. Dan ook nog wat rondgewandeld in het park, maar we zaten al rap terug in de auto, hadden al genoeg geisers en kraters en modderpoelen gezien en geroken!
Gisteren toegekomen in Taupo, maar t was tijd om te rusten. Hadden niet veel geslapen door onze avond met een Kiwi, dus gewoon genoten van t goeie weer en de activiteit van vandaag geregeld. Een bekende 'One-Day-Great Walk' stond op t programma: de Tongariro Crossing. Hebben 18,5km gewandeld vandaag, en moesten daarvoor om 5uur opstaan. Hadden wel pech int begin: de eerste uren was t mist en zagen we niks. Maar juist toen we langs Mount Doom (de berg waar Frodo de ring moet inwerpen in 'Lord of the rings') passeerden, deed de zon ne move, en in 2 minuten was de mist opgeklaard en konden we genieten van het prachtige uitzicht. Daarna nog langs de 'Emerald Lakes' gepasseerd, ook heel mooi. Maar toen kwamen de wolken weer en toen begonnen we terug af te dalen en was t mooiste van de wandeling gelijk gepasseerd. Na 6 uur hadden we t eindpunt bereikt, maar toen moesten we nog 2 uur wachten op onze bus terug. Beetje saai. Maar de Tongariro Crossing is in ieder geval de moeite!
Morgen slapen we uit (woehoe) en vertrekken we op t gemakske naar Wellington, een 350-tal kilometer naar t zuiden dus. En maandag arriveren we in t Zuidereiland!
Cheers!
Nele