Update

hallo,

Hier volgt het verslag van de vorige dagen, t was weer de moeite...

Pangandaran:
De laatste dag ginder zijn we nog gaan "wandelen" in het nationonale park. Na 45 minuten kwamen we een machtig strand tegen, zo eentje uit de boekskes, met van da wit zand en super blauw water... met rondom in het bos aapjes en reeen die tot op 2 meter naderden, niet te doen! Daar dus blijven hangen en van wandelen kwam nie veel meer in huis. Tof om de laatste dag in " de rust" zo af te sluiten, want de volgende dagen stonden er een paar reisdagen en drukke steden op het programma...

Richting Bogor:
Of da was toch de bedoeling, zodat we niet in Jakarta (volgens velen de vuilste stad van de wereld)zouden moeten slapen... De dag voordien gaan informeren naar bussen naar Bogor en toen was het geen enkel probleem, s morgens om 6 of 7 was er zeker een bus. Wij dus paraaat om 5u45 aan het busstation! Al de overijverige sjachelaars die rond een busstation rondhangen in de hoop om een commissie te kunnen scoren begonnen ons weer lastig te vallen, wij hen naar traditie negeren. Rond 6 uur geen bus en ze waren gelijk niet meer overtuigd dat er een zou zijn om 7u! Toch eens luisteren naar de mensen rond ons, blijkt er enen tussen te zitten die nog 3 jaar in Vilvoorde gewoond heeft. Die mens legt ons uit dat er geen rechtstreekse bussen zijn naar Bogor en dat we zo ie zo toch langs Jakarta moeten... Pech! Wij dus voor 9 uur den bus op naar Jakarta! Daar aangekomen worden we aan een of ander busstation aan de rand van de stad gedropt waar niemand een woord engels spreekt en er zonder overdrijven 5000 mensen en 500 bussen staan... Spelletje: zoek de juiste bus! K moet zeggen na 9 uur op een Indonesische bus ben je redelijk murm en is de zin in spelletje niet bijster groot. Wij gekozen voor de gemakkelijkste oplossing en beginnen onderhandelen met ne mens met nen auto (plus met zijn 100 vrienden), t was daar een heus spektakel! Belachelijk veel geld betaald,ongeveer het dubbele van de normale prijs, maar 100 tegen 2 in het Indonesisch is geen eerlijke basis om onderhandelingen te starten en we zijn toch maar mooi voor de deur van ons hotel afgezet geweest!
De volgende morgen nog net tijd gehad om naar Soekarno's laatste erectie (bijnaampje voor een of ander gigantisch monument in de stad) te gaan kijken en dan richting luchthaven... Hong Kong: de beschaving, here we come!

Hong-Kong:
Tegen de tijd dat we geland waren hadden we der weeral 11 uurtjes reizen opzitten, dus weeral redelijk murm. Spijtig genoeg ligt de luchthaven een uurtje van het centrum, dus wij nog een uurtje op de bus. Murmer. Gelukkig hadden we een hotel geboekt via internet, want je wil niet in een grootstad als HK aankomen en om 22.30u nog op zoek moeten naar een slaapplaats... De bus dropt ons voor de ingang van een gebouw, wat je nog het beste kan omschrijven als de ingang van een gigantisch winkelcentrum tijdens de koopjesperiode! Groot en druk: nie normaal! Volgens onze routebeschrijving was ons hotel ergens daar in het gebouw: opnieuw het zoekspelletje! Leuk!
Gelukkig is Engels een officiele taal in HK en hadden we snel de juiste lift (1 van de 15) gevonden, wel 10 minuutjes wachten, want hier staan de mensen in de rij om de lift te kunnen nemen... Op het juiste verdiep aangekomen vinden we het naambordje van het hotel: gelukkig! ondertussen 22u50. Wel geen receptie enkel een deur die gesloten is: raar. Aanbellen: niemand doet open : vreemd. Bellen naar het opgegeven telefoonnr: persoon legt neer. Poging 2 : idem. Poging 3-7: bezettoon: ambetant gevoel! Aanbellen bij de buren, deze melden ons dat de eigenaar naar huis is omdat zijn hotel volboekt is. Als we uitleggen dat we een reservering hebben en dat we een voorschot betaald hebben klinkt het: Welcome to Hong Kong! Is very Busy, happens all the time! En ze kennen iemand die ons misschien kan helpen. Wij dus mee met een of ander dodggy uitziende kerel, 2 liften en de noodzakelijke wachttijd later passeert er iemand van de security: ik expliceer mijn probleem en als ik mij terug omdraai is onzen dodggy type weg: zeer vreemd! Maar wij dus nog steeds geen slaapplaats en t is ondertussen 23u30! Dan aan de klap geraakt met een Indier die een broer had die misschien nog een superdeluxekamer had voor 500 HK dollar, nog steeds in ons zelfde gebouw. Tegen 00u bij die kamer aangekomen, bleek da super deluxe niet overal hetzelfde is... oke der was airco, een tv, dubbelbed en badkamer met douche met warm water maar dat alles op 4 vierkante meter! Kunnen afdingen tot 300 dollar (25 euro) en dan zat onze reisdag er eindelijk op!

De volgende dag: Hong Kong gaan verkennen en t is eigenlijk wel een leuke stad maar we waren een beetje bevooroordeeld omwille van de ervaring van de vorige avond... Tegen een uur of 14u dan terug naar ons "winkelcentrum" opnieuw op zoek naar een slaapplaats... Twee ! uur later waren we dan eindelijk ingechekt in het hotel waar we oorspronkelijk geboekt hadden... de details bespaar ik jullie, maar het was weer de moeite! S avond dan nog naar een licht show gaan kijken tussen Kowloon en HonKong island met de skyline van het verlichte HK op de achtergrond: zeer de moeite, zeker omdat het gratis is!

Deze morgen vroeg opgestaan om op tijd op de luchthaven te geraken want de olympische vlam passeerde rond tien uur voor ons winkelcentrum en we waren voorzien op het ergste na onze voorbije reiservaringen! Maar wonder boven wonder, buiten verschrikkelijk druk voor onze deur, geen enkel probleem gehad om de luchthaven te bereiken!

Kuala Lumpur:
Hier ook een supervlotte verbinding naar het centrum en makkelijk ingecheckt in een hostelletje met receptie in Chinatown! Super gezellig hier! Nu gaan we op zoek naar een beetje eten en misschien nog eentje drinken en dan ist tijd voor t bedje want morgen wacht er ons weer een busreisje van 7 uur!

Vele groetjes en zeg nooit meer dat reizen vakantie is!

Jeanke