In the jungle

Hallo!

In het rehabilitatiecentrum voor orang utans in Sepilok hebben we gezien hoe orang utans die als wees gevonden waren in de jungle, getraind worden om terug zelfstandig in de jungle te kunnen overleven. Gezien hoe ze eten kregen en wat bijgeleerd over de apen dmv een exhibitie en dvd.
In de namiddag vertrokken we dan naar de jungle. Eerst anderhalfuur in een busje en dan met een bootje naar ons basecamp. Op het bootje al direct wa dieren kunnen spotten, een kleine krokodil, wa vogels (kingfisher, hornbill), de monitor lizard (echt een groot beest!), de aapjes die we al zoveel keren gezien hebben: de macaque en een speciale soort van apen die je enkel in Borneo vindt: proboscis monkeys, die hebben een heel speciale neus.
Iedereen (we waren met een groep van 14) sliep in houten hutten, met enkel een matras en muskietennet. De gemeenschappelijke ruimte was wel gezellig en het personeel was echt supervriendelijk. Ze zorgden er elke keer voor da we heel lekker en zoveel we wilden konden eten. Onze 2 dagen gevuld met excursies: nachtsafari met het bootje, ochtendsafari (om 6u opstaan!) met het bootje, gaan wandelen in de jungle, namiddagsafari op het bootje en nachtwandeling in de jungle (da laatste was ideaal om spinnen, kikkers, slapende vogels, een vliegende hagedis en een grote schorpioen te zien!). Alle dieren gezien die we wilden (en konden) zien, buiten de olifant, waar je echt heel veel chance voor moet hebben en de python. Zijn ook geen neushoorn tegengekomen (die zijn hier zo goed als uitgestorven), maar we bleven toch hopen en het was een altijd terugkerend mopje dat we de babyrhino wilden zien...
Hebben ook orang utans in het wild gezien. De 2e dag hadden we al een gezinnetje (vrouwtje met baby en manneke) gezien, hoog in de bomen, maar de laatste morgen hadden we meer chance. We werden gewekt door een krijsende manager (Lan): "Orang utan! Orang utan!", dus in pyjama Lan achtervolgd, op blote voeten door de modder (normaal hadden we laarzen aan, maar hadden geen tijd gehad die aan te doen), maar hebben de mannetjes orang utan toch goed kunnen bekijken! Jan heeft er wel twintig muggenbeten aan overgehouden, hij had in al zn haast geen Deet opgedaan en de muggen zijn dol op zn bloed. Ja, je moet er iets voor over hebben om wildlife te spotten!
Als we geen beestjes aan het spotten waren (maar zelfs bij ons kamp zagen we stelende macaques, monitor lizard en gigantische varkens), waren we aan het chillen, aan het kletsen met onze groepsgenoten, een fris pintje aan het drinken en Jan heeft ook gevoetbald met de locals. Heel gezellig allemaal.
Gisterenmiddag waren we terug in Sepilok en hebben we de bus genomen naar Kota Kinabalu. 7uur buszitten en t was door de bergen (prachtige zonsondergang gezien bij de 4000meter hoge Mount Kinabalu) en ik werd bijgevolg wagenziek, niet aangenaam. Zal in t vervolg terug een Touristileke moeten nemen.
Hadden een Zwitser leren kennen op de bus en die heeft ons vlotjes van het busstation (met taxi) naar een heel leuk hotel geloodst. Vandaag lekker uitgeslapen en t is luilekkerdag. Ons enigste klusje is onze was naar de wasserij brengen. Morgen gaan we waarschijnlijk naar een eiland hier in de buurt om wat te chillen.
Kunnen niet klagen!
Groetjes, Nele