Van La Paz naar Uyuni

Hallo!
We zijn hier weer vroeger dan voorzien. Dat is te danken aan weeral een memorabele busreis. Gisteren waren we al rond 16 uur in de busterminal, ruim een uur voor tijd. Hadden La Paz-center wat vroeger verlaten, omdat het begon te regenen (voor de rest was t overdag echt mooi weer, ´s nachts koelde t wa af, maar niet zoveel als we gedacht hadden). Moesten ook nog onze was oppikken (kunnen die hier laten doen voor een kleine 2€ voor 3 kilo was), en die was natuurlijk nog niet klaar. Zat nog in de droogkast. Uiteindelijk onze was nog halfnat en een ietske minder vuil terug gekregen. Kookwas kennen ze hier blijkbaar niet. De witte longsleeve die Jan droeg om de Amantanies wat te helpen is dan ook nog even bruin als voor de wasbeurt. Ben der ook ingeslaagd om met 1 van mijn 2 broeken in blauwe verf te gaan zitten (slim, ook mijn trui heeft ervan) en die zit er natuurlijk nog altijd op. Dit gewoon ter info.

Rond 1715 uur vertrok onze bus uit de terminal. We dachten al: 'Amai, das mooi op tijd naar Zuid-Amerikaanse normen!', maar ze hadden ons weer bij ons pietje. De bus was nog maar voor een vierde gevuld, dus reden we naar El Alto, waar de buschauffeur en hulpje hun beste propperkunsten vertoonden, zodat de bus uiteindelijk rond 18 uur kon vertrekken richting Oruro. Dan maar wraak genomen door de hele rit stinkende scheten te laten. (We hadden blijkbaar iets gegeten dat veel lucht veroorzaakte, we vermoeden kikkererwten.)
Bleek da we in Oruro moesten overstappen en bij een andere maatschappij moesten aansluiten. Daar hadden ze natuurlijk niks van gezegd toen we onze tickets gingen kopen! Maar t was maar best da we van bus veranderden, want de zetels waren echt geen succes. Hebben wel nog gelachen op de bus, want ze toonden 'Commando' met Arnold Schwarzeneger, gedubd natuurlijk! En Arnold in het Spaans is zeker even lachwekkend als Arnold in het Engels.

Tegen 21uur vertrok dan de bus van Oruro naar Uyuni. Eerst waren er nog wat problemen met de zitplaatsen, met dat wij erbij kwamen (een oude madame met heel hare uitzet wilde zich absoluut niet van onze zitplaatsen verzetten), maar uiteindelijk goed vertrokken. Zagen t volledig zitten: onze zetels waren semi-cama! Hadden ons voorzien op immense koude, dus had thermisch ondergoed, 4 truis en mijn muts meegebracht... wast wel geen sauna zeker? Sjonge jonge: warm da da was! Om slecht te komen. Daarenboven zetten ze de radio vollen bak, kwestie van zeker goed te kunnen slapen...
Om 23u wast plaspauze. Alle venten gingen dan tegen de eerst de beste muur plassen, zodat wanneer je uit de bus stapte er nen mega urine-walm op je af kwam. Terwijl er binnen ne gratis wc was! (Die was wel niet zo gezellig: op de wc naast me zat ne vent heeltijd te kreunen en te fluimen...)
Maar dat dan nog liever dan ne vent die aan de piesmuur gezellig z'n broek afstak om op z'n dooie gemaksje z'n grote boodschap te doen!
Terug in de bus hebben we dan eens de kookkunsten van de vrouwen van het lokale hamburgerkraampje bekeken. Geen wonder dat de vrouwen hier een maatje meer hebben: ze bakken hier hun eieren en hamburgers in liters vet! Echt walgelijk.
En dan ging de bus terug verder. Blijkbaar was mijn Touristil tegen 00u uitgewerkt, want ik werd misselijk toen we op een belachelijk puttenwegsje reden, waar geen einde aan kwam. Content was ik dus toen de bus tegen 2 uur opnieuw stopte, kon ik een luchtje scheppen. Maar wat bleek? Een van mijn schoenen was verdwenen!!! Jan en ik dan allebei zoeken met onze zaklamp, maar 1 schoen was onvindbaar. Dan maar met 1 van Jans schoenen naar buiten. We dachten dat de schoolkinderen die achter in de bus zaten er misschien iets mee te maken hadden, maar wie pikt er nu 1 schoen? Maar gelukkig, toen we terug in de bus stapten, daar lag mijn schoen in het begin van de bus aan de andere kant. Wijselijk beslist om mijn schoenen voor de rest van de trip aan te houden!
Een halfuurtje later zou de bus terug vertrekken... maar we stonden in panne! In the middle of nowhere in t putje van de nacht... Typisch. Maar na wat sleutelen heeft de chauffeur na een kwartiertje de bus toch weer in gang gekregen. No hay problema!
Tegen 5u15: aankomst in Uyuni. Jah, daar sta je dan in t midden van de nacht, mag je een hotel gaan zoeken! Wisten al eens niet waar t centrum lag! Gelukkig hadden we een goed kaartje van de Lonely Planet, en daar gingen we: bepakt en bezakt de mensen gaan wakker maken! (Tussen haakjes: t was beestig koud! Hebben dan toch nog ons thermisch ondergoed en verschillende lagen truien kunnen gebruiken!) ´t Eerste hotel: volzet, ´t tweede hotel: konden we niet geraken omdat we dan eerst een militaire zone moesten passeren (verboden), ´t derde hotel: niemand doet open... En ondertussen bevroren we ver en had Jan zijn handschoenen al moeten bovenhalen! Passeerden dan een ander hotel en aangebeld en de prijs gevraagd en gelukkig wast in onze prijscategorie (50 bolies oftewel 5€ voor ons 2)! Ons in t bedje genesteld en genoten van wat slaap.

En nu gaan we wat agentschappen vergelijken, zodat we morgen met een goede organisatie kunnen vertrekken naar Salar de Uyuni en de verschillende lagunes.
Hopelijk vallen we niet in panne!
Toedeloe! Nele